ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 28.10.2008 Στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί, μετά την παταγώδη αποτυχία των συμμάχων τους Ιταλών, εισβάλουν στην Ελλάδα. Παρά την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων στα μακεδονικά οχυρά κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων και αλλού, η πανίσχυρη γερμανική πολεμική μηχανή τελικά επικρατεί και η Ελλάδα συνθηκολογεί στις 24 Απριλίου 1941. Με το τέλος της μάχης της Κρήτης που ακολουθεί εγκαινιάζεται η τριπλή κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους Ιταλούς και Βουλγάρους. Οι Γερμανοί κράτησαν υπό τον έλεγχό τους την Κρήτη, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη με την Κεντρική και Δυτική Μακεδονία και κάποια νησιά. Οι Ιταλοί πήραν υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο τμήμα της Ηπειρωτικής Ελλάδας και τα Επτάνησα. Στους Βούλγαρους ο Χίτλερ έδωσε την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. 6 апреля 1941 года немцы, после поражения своих союзников-итальянцев, вторглись в Грецию. Несмотря на героическое сопротивление греков на фортификационных укреплениях в Македонии на греко-болгарской границе, всемогущая немецкая «боевая машина» возобладала, и Греция капитулировала 24 апреля 1941 года. После завершения битвы на Крите, которая последовала за этими событиями, была впервые применена тройная оккупация Греции: немцами, и их союзниками (итальянцами и болгарами). Под контролем немцев находился Крит, Афины, Салоники с Центральной и Западной Македонией и некоторые острова. Итальянцы контролировали большую часть материковой Греции и Ионические острова. Болгарам Гитлер передал области Восточной Македонии и Фракии. Με την έναρξη της κατοχικής περιόδου, τις επιτάξεις ειδών για τις ανάγκες των κατοχικών στρατών, την καταστροφή της υπαίθρου, τη λεηλασία των εμπορικών και βιομηχανικών αποθεμάτων της χώρας καθώς και των αποθεμάτων σε χρυσό, την εκτίναξη του πληθωρισμού και την εμφάνιση της μαύρης αγοράς, άρχισε μια σκληρή δοκιμασία για τον άμαχο πληθυσμό, ο οποίος αποδεκατίστηκε και από τον τρομερό λιμό του χειμώνα 1941-42. Παράλληλα, όμως, άρχισε και η εποποιία της εθνικής αντίστασης των Ελλήνων κατά των κατακτητών. Вслед за оккупационным периодом последовало изъятие вещей для нужд оккупированных войск, разрушение сельских районов, расхищение торговых и промышленных запасов страны, а также запасов золота, повышение инфляции, появление черных рынков. Начались суровые испытания для мирного населения, которое также серьезно пострадало от голода зимой 1941-1942 гг. Одновременно с этим возникает национальное сопротивление греческого народа против захватчиков. Η πρώτη μαζική εξέγερση του ελληνικού λαού συνέβη στην Ανατολική Μακεδονία στην περιοχή της Δράμας κατά των Βουλγάρων, που επιδίωκαν να εκβουλγαρίσουν τον πληθυσμό. Η εξέγερση των κατοίκων της περιοχής πνίγεται τελικά στο αίμα και οι Βούλγαροι εκτελούν ομαδικά πάνω από 3000 Έλληνες πατριώτες. Первое массовое восстание греческого народа произошло в Восточной Македонии в районе города Драма против болгар, которые пытались оболгарить греческое население. Восстание жителей этого района было потоплено в крови, а болгары расстреляли более 3000 тысяч греков. Από τις αρχές του 1942 η αντίσταση του ελληνικού λαού παίρνει πλέον μαζική μορφή. Ιδρύονται ένοπλα αντάρτικα σώματα και αντιστασιακές οργανώσεις, όπως ο Ε.Λ.Α.Σ. και ο Ε.Δ.Ε.Σ. Μέχρι το 1943 οι αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. καταφέρνουν με την ένοπλη δράση τους ουσιαστικά να απελευθερώσουν μεγάλο τμήμα της Κεντρικής Ελλάδας, συνολικά έκτασης 30.000 τ.χ. και πληθυσμού 750.000 κατοίκων, με τις πόλεις Καρδίτσα, Τρίκαλα και Καρπενήσι. Επίσης, με επιθέσεις τους καταστρέφουν σε μεγάλο βαθμό τα ορυχεία χρωμίου, πρώτη ύλη που ήταν απαραίτητη για τα γερμανικά πολεμικά εργοστάσια. Παράλληλα στις μεγάλες πόλεις, αντιστασιακοί, φοιτητές, διανοούμενοι και απλός λαός δίνουν το δικό τους αγώνα: οργανώνουν συσσίτια για τους πεινασμένους, κάνουν σαμποτάζ και δολιοφθορές, μετέχουν μαζικά σε συλλαλητήρια και απεργίες, γράφουν συνθήματα στους τοίχους, ρίχνουν προκηρύξεις στους δρόμους. С начала 1942 года сопротивление греческого народа приобретает массовый характер. Создаются вооруженные партизанские части и организации, такие как Ε.Λ.Α.Σ. (Греческая народно-освободительная армия) и Ε.Δ.Ε.Σ. (Национальная демократическая греческая лига). До 1943 года партизаны Ε.Λ.Α.Σ. наносили вооруженные удары для освобождения большой части Центральной Греции, с общей площадью в 30 тысяч кв. км., и населением в 750 тысяч жителей (с городами Кардица, Трикала, Карпенисион). Партизаны также разрушали шахты с хромовыми рудами, которые были необходимы для немецких заводов, изготовляющих военную технику. Одновременно с этим в крупных городах сопротивленцы, студенты, интеллигенция, и остальной народ вели свою борьбу: организовывали общественное питание для голодающих, устраивали саботажи и диверсии, принимали участие в митингах и забастовках, писали лозунги на стенах, разбрасывали повсюду листовки. Παράλληλα, όμως, για κάθε αντιστασιακή πράξη, σκληρά είναι και τα αντίποινα των κατακτητών: συνολικά οι κατοχικές δυνάμεις εκτέλεσαν 49.188 Έλληνες, πυρπόλησαν 664 χωριά και κωμοπόλεις, αφάνισαν 60.000 Ελληνοεβραίους, έστειλαν στα γερμανικά κάτεργα άλλους 20.000 Έλληνες. Εφαρμόζοντας τη λεγόμενη συλλογική ευθύνη, για κάθε έναν σκοτωμένο Γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί εκτελούσαν 10 Έλληνες. Όλα αυτά μέχρι τις 18 Οκτωβρίου 1944, οπότε και οι Γερμανοί εγκαταλείπουν οριστικά την Αθήνα. Тем не менее, каждое действие сопротивленцев вызывало и противодействие. В общем счете «державы оси» расстреляли 49.188 греков, подожгли 664 деревень и небольших городов, уничтожили 60 тысяч греческих граждан еврейского происхождения, отправили в немецкие концлагеря еще 20 тысяч греков. За каждого убитого немецкого солдата немцы расстреливали 10 греков. Все это продолжалось до 18 Октября 1944 года, до того момента, когда немцы навсегда покинули Афины. Στιγμιότυπα αυτής της μεγάλης εποποιίας θα παρακολουθήσουμε στις διαφάνειες που ακολουθούν: Сейчас вашему вниманию предоставляются картины из жизни греческого народа той эпохи: Γερμανοί στρατιώτες ποζάρουν στην Ακρόπολη, κάτω από τις Καρυάτιδες, στα τέλη του Απρίλη του 1941.Немецкие солдаты позируют на Акрополе, под кариатидами. Конец апреля 1941 год. Την ίδια περίπου περίοδο, ο βουλγαρικός στρατός, αφού έβαλε μπροστά τους Γερμανούς να πολεμήσουν γι’ αυτόν, εισέρχεται στην πόλη –λιμάνι της Καβάλας, στην Ανατολική Μακεδονία, εγκαινιάζοντας τη βουλγαρική κατοχή της περιοχής. Приблизительно тот же период, болгарский воин вступает в город: немцы выставляли болгар впереди себя, чтобы они первыми шли на бой. В порту города Кавала в Восточной Македонии. Это изображение освящает болгарскую оккупацию этого периода. Ύψωση της γερμανικής και ιταλικής σημαίας στην Ακρόπολη… Поднятие немецкого и итальянских флагов на Акрополе. …και υποστολή της γερμανικής: τη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941, δύο φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, αναρριχώνται κρυφά στην Ακρόπολη και κατεβάζουν τη γερμανική σημαία. Αυτή ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη στην Αθήνα. Снятие немецкого флага. Ночь на 30 мая 1941 года: два греческих студента Манолис Глезос и Апостолос Сантос, тайком пробираясь к Акрополю, спускают немецкий флаг. Их поступок является первым актом сопротивления оккупантам в Афинах. Εικόνες με σκελετωμένα παιδιά και ανθρώπους από το φοβερό λιμό του χειμώνα 1941-42, όταν πέθαναν από την πείνα περίπου 300.000 Έλληνες. Фотографии истощенных от страшного голода 1941-1942 гг. детей и взрослых, когда от голода умерло около 300 тыс. человек. Επειδή ο κρητικός λαός αντιστάθηκε ενεργά και πολέμησε στο πλευρό των συμμάχων στη μάχη της Κρήτης, οι Γερμανοί εκδικήθηκαν τους Κρητικούς σκληρά: στις εικόνες στιγμιότυπα από μαζική εκτέλεση Κρητικών χωρικών. Поскольку жители Крита оказывали активное сопротивление и вели боевые действия на стороне союзников в битве при Крите, немцы сурово отомстили критянам: на фотографиях снимки массовых расстрелов крестьян Крита. Κατά τη διάρκεια της κατοχής οι Γερμανοί έκαναν πολλές μαζικές εκτελέσεις και δημόσιους απαγχονισμούς προς παραδειγματισμό, όπως αυτός του Κορίνθιου αγωνιστή που βλέπουμε στη φωτογραφία. Во время оккупации немцы осуществили большое количество массовых расстрелов и публичных повешений в назидание другим, как, например, этого коринфского бойца, что запечатлен на фотографии. Στη φωτογραφία βλέπουμε την ηγετική ομάδα του αντάρτικου στρατού του Ε.Λ.Α.Σ., στρατιωτικό σκέλος της αντιστασιακής οργάνωσης του Ε.Α.Μ. με επικεφαλής το μεγάλο αγωνιστή Άρη Βελουχιώτη. Ο Ε.Λ.Α.Σ. είχε πανελλήνιο χαρακτήρα, με μέλη Έλληνες πολίτες όλων των πολιτικών αποχρώσεων. На фотографии мы видим руководящую группу партизанской армии Ε.Λ.Α.Σ., военную часть организации сопротивления Ε.Α.Μ. во главе с великим бойцом Арисом Велухиотисом. Ε.Λ.Α.Σ. обладал общегреческим характером, в котором принимали участие греческие граждане всех политических направлений. Τα συνθήματα ενθάρρυνσης του δοκιμαζόμενου λαού, εδώ με την υπογραφή του Ε.Α.Μ., ήταν αποτελεσματικό μέσο αντίστασης κατά του κατακτητή. Лозунги воодушевления подвергающегося испытаниям народа, под подписью Ε.Α.Μ., были действенным средством сопротивления против захватчика. Στις 25 Μαρτίου 1942, ημέρα της εθνικής επετείου της Επανάστασης του 1821, γίνεται στην Αθήνα η πρώτη μεγάλη διαδήλωση κατά των κατοχικών δυνάμεων. Στην πρώτη εικόνα ο συγκεντρωμένος λαός και στη δεύτερη Ιταλοί έφιπποι καραμπινιέροι ορμούν και χτυπούν το πλήθος, στην πλατεία Συντάγματος. 25 марта 1942 г., в день празднования годовщины национально-освободительной революции 1821 г., в Афинах прошла первая большая демонстрация против стран-оккупантов. На первой фотографии собравшийся народ, а на второй – итальянские конные жандармы нападают и избивают народ на площади Синтагма. Οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας για να εφοδιάζουν τις στρατιές τους που μάχονταν στην Αφρική. Κομβικής σημασίας ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου, στην Κεντρική Ελλάδα. Στις 25 Νοεμβρίου 1942 οι Έλληνες αντάρτες, σε συνεργασία με Άγγλους σαμποτέρ, πέτυχαν την ανατίναξη της γέφυρας, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει για αρκετές εβδομάδες ο ανεφοδιασμός των Γερμανών στην Αφρική. Немцы использовали железнодорожную сеть Греции для того, чтобы снаряжать свои войска, которые вели боевые действие в Африке. Ключевое значение имел Горгопотамский мост в Центральной Греции. 25 ноября 1942 г. греческие партизаны при содействии английских диверсантов смогли взорвать мост, в результате чего подкрепление немецких войск в Африке было задержано на несколько недель. Στη φωτογραφία βλέπουμε παλαιμάχους της Εθνικής Αντίστασης να κάνουν αναπαράσταση ανατίναξης μιας γέφυρας. Απόρρητη γερμανική έκθεση στη διάρκεια της κατοχής ανάφερε πως στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας έγιναν 113 αντιστασιακές ενέργειες και σαμποτάζ σε 113 μέρες. На фотографии мы видим, как ветераны национального восстания воспроизводят подрыв моста. Во время оккупации, по информации секретного немецкого доклада, на железных дорогах Греции в течение 113 дней было совершено 113 действий сопротивления и диверсий. Για να αποτρέψουν τις απόπειρες ανατίναξης των τρένων που μετέφεραν πολεμοφόδια για τις δυνάμεις τους, οι Γερμανοί τοποθετούσαν μπροστά σε πολλά από αυτά ένα βαγόνι –κλούβα με Έλληνες κρατούμενους. Для того, чтобы предотвратить попытки взрыва поездов, которые перевозили боеприпасы для своих войск, немцы помещали впереди них вагон-тюрьму с греческими пленными. Μια άλλη γερμανική έκθεση αναφέρει πως στα αντάρτικα σώματα συμμετέχουν και ένοπλες γυναίκες, 20 -30 ετών. Πραγματικά, πολλές ήταν οι Ελληνίδες που αγωνίστηκαν και πέθαναν στην αντίσταση. Στη φωτογραφία, βλέπουμε ομαδική εκτέλεση ελληνίδων αγωνιστριών από γερμανικό απόσπασμα στην Αθήνα. Другой немецкий отчет сообщает о том, что в повстанческих отрядах принимали участие и женщины 20-30 лет. И действительно, многие гречанки сражались на стороне сопротивления и погибли в ходе боевых действий. На фотографии мы видим групповой расстрел греческих партизанок немецким отрядом в Афинах. Ανάμεσα στις θηριωδίες των Γερμανών συγκαταλέγεται και η πυρπόληση των Καλαβρύτων και η εξόντωση 1101 αμάχων, στις 9 -13 Δεκεμβρίου 1943. Λίγο αργότερα, οι Γερμανοί θα επαναλάβουν το φρικαλέο έργο τους στο χωριό Δίστομο, στις 10 Ιουνίου 1944. Στη φωτογραφία, το Δίστομο στις φλόγες και κάτω χαρακτικό της κατοχικής περιόδου με την καταστροφή των Καλαβρύτων. К зверствам, учиненным немцами, относится и поджог калаврийцев и истребление 1101 человека из мирного населения 9-13 декабря 1943 года. Чуть позже немцы повторят подобный ужасный опыт и в деревне Дистомо 10 июня 1944 года. На фоторгафии мы видим Дистомо в огне, а внизу – гравюру с убийством калаврийцев в период оккупации. Δυστυχώς και στην Ελλάδα υπήρξαν προδότες που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, αυτοί που επάνδρωσαν τα λεγόμενα «τάγματα ασφαλείας» των ναζί. Στο χαρακτικό της εποχής απεικονίζεται ένα πραγματικό περιστατικό, μια επιδρομή των ναζί στην Κοκκινιά της Αθήνας. Ένας προδότης με κουκούλα υποδεικνύει τους αγωνιστές της αντίστασης ανάμεσα στο συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία, τους οποίους οι Γερμανοί και οι ταγματασφαλίτες τους βασανίζουν και τους εκτελούν επιτόπου. К сожалению, и в Греции существовали предатели, которые сотрудничали с оккупационными войсками, они-то и комплектовали так называемые «отряды безопасности» нацистов. На гравюре того времени запечатлен настоящий инцидент, вторжение нацистов в Коккинию (район Афин). Предатель в шапке указывает на бойцов сопротивления среди толпы народа, собравшейся на площади, которых немцы и отряды безопасности истязают и расстреливают на месте. Βαρύς, λοιπόν, ήταν ο φόρος αίματος που πλήρωσε η Ελλάδα προκειμένου να αποκτήσει και πάλι την ελευθερία της. Στην εικόνα ομαδικός τάφος Ελλήνων που εκτελέστηκαν από τους Βούλγαρους. Итак, своей кровью заплатила Греция за то, чтобы снова добиться независимости. На изображении – общая могила греков, расстрелянных болгарами. Σε αυτούς, λοιπόν, τους Έλληνες στρατιώτες που πολέμησαν στο μέτωπο, τους αγωνιστές μέσα στις πόλεις, τους αντάρτες των βουνών, τα αμέτρητα θύματα της σκληρής κατοχής, η Ελλάδα χρωστάει την ελευθερία της και τη μνήμη τους γιορτάζουμε κάθε χρόνο, στις 28 Οκτωβρίου. Σας ευχαριστώ. Итак, именно этим греческим бойцам, которые воевали на фронте, бойцам в городах, партизанам в горах, бесчисленным жертвам суровой оккупации Греция обязана своей свободой, памятную дату которых мы отмечаем каждый год 28 октября. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος